Η παράδοση της αφήγησης είναι μέρος της ανθρώπινης ιστορίας - μια αρχαία, ενστικτώδης δραστηριότητα, δεδομένου του ότι οι πρόγονοί μας κάθονταν γύρω από τη φωτιά και άκουγαν τον παραμυθά. Οι ιστορίες παίζουν αναντικατάστατο ρόλο στην κατανόηση του κόσμου γύρω μας και του εαυτού μας. Οι ιστορίες στις οποίες τα παιδιά βλέπουν τον εαυτό τους ως πρωταγωνιστή και κέντρο της πλοκής έχουν πολλά πλεονεκτήματα. Μεταξύ άλλων, αναπτύσσουν τη συγκέντρωσή τους, τις ικανότητες επίλυσης προβλημάτων και ενισχύουν την αυτοπεποίθησή τους με το να φαντάζονται τον εαυτό τους σε διάφορες καταστάσεις. Επιπλέον, όταν διαβάζει ένα παραμύθι, το παιδί και ο ενήλικας που αφηγείται το παραμύθι δημιουργούν έναν στενό δεσμό: κοιτάζουν τις εικόνες, γυρίζουν τις σελίδες μαζί, αγκαλιάζονται ενώ το παιδί ακούει την ιστορία. Αυτό επιτρέπει στο παιδί να βιώσει βασικά συναισθήματα όπως η οικειότητα, η προσκόλληση και η ασφάλεια, ενώ παράλληλα ανακαλύπτει ότι, όπως και στην ιστορία, είναι το ίδιο ο πρωταγωνιστής της δικής του ζωής. Και οι ενήλικες γύρω τους, όπως και στις ιστορίες, εμφανίζονται σε υποστηρικτικό, βοηθητικό ρόλο: τα βοηθούν, παίζουν μαζί τους, υποστηρίζουν τις φιλοδοξίες τους, ενώ παράλληλα παρακολουθούν την ανάπτυξή τους.